کد مطلب:29430 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:93
4503. امام علی علیه السلام - از دعاهایش در پی نماز عصر -:منزّه است خدا و سپاس، برای اوست، و خدایی جز خداوند یكتا نیست، و خدا بزرگ است. هیچ قدرت و توانی، جز به قدرت خداوندِ علیّ و عظیم نیست. منزّه است خدا در شامگاهان و صبحگاهان. منزّه است خداوند، در شب و صبح. پس منزّه است خداوند، هنگامی كه شب می كنید و صبح می كنید. سپاس در آسمان ها و زمین، از آنِ اوست و شب هنگام، زمانی كه آشكار می گردند. منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت، از آنچه توصیف می كنند، و سلام بر فرستادگان و سپاس، خداوند، پروردگارِ جهانیان راست. منزّه است صاحب مُلك و مَلكوت. منزّه است صاحب عزّت و جَبَروت. منزّه است زنده ای كه نمی میرد. منزّه است خداوند قائم و جاودان. منزّه است زنده پابرجا. منزّه است علیّ اعلی. منزّه است او و برتر، سبّوح و قدوس است؛ آن پروردگارِ فرشتگان و روح. بار خدایا! گناه من، مرا پناهجو به گذشتت ساخته است، و ترسم، مرا پناهجو به امنیّتت گردانیده، و نیازمندی ام، مرا پناهجو به بی نیازی ات نموده، و ذلّتم، مرا پناهجو به عزّتت گردانده است. بار خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد، درود فرست، و بر من ببخش و رحم كن كه تو حمید و مجیدی. بار خدایا! كامل شد نورت، كه هدایت كردی. پس سپاس، از آنِ توست. و بردباری تو عظیم است، و بخشیدی. پس سپاس، از آنِ توست. روی تو - پروردگار ما - كریم ترینِ روی هاست، و عظمت تو، عظیم ترینِ عظمت هاست، و داده تو برترینِ داده هاست. پروردگار ما! اطاعت می شوی، سپاس می گویی؛ نافرمانی می شوی، می بخشی؛ به درمانده، پاسخ می دهی؛ از غم، نجات می دهی و از ناراحتی، رهایی می بخشی؛ نیازمند را بی نیاز می كنی؛ بیمار را شفا می دهی و هیچ كس را توان پاسخ دادن نعمت هایت نیست، و تو مهربان ترینِ مهربانانی.[2].
4502. امام علی علیه السلام - در پی نماز عصر -:منزّه است بخشنده و نعمت دهنده. منزّه است قدرتمند و عطا كننده. از خداوند، خشنودی به قضایش، عمل به خواستش، و بازگشت به فرمانش را می خواهم، كه او شنونده دعاست.[1].